Πέμπτη 21 Απριλίου 2016

Κλωθογυρίσματα και σκόπιμες καθυστερήσεις στη διαχείριση των σκουπιδιών

Αγαπητέ μου φίλε,

Φαίνεται τελικά ότι οι εργολαβικές εταιρείες στο χώρο των σκουπιδιών έχουν κάνει τη δουλειά τους. Εξασφάλισαν την τεχνολογία στην μηχανική επεξεργασία, την βιοξήρανση και την καύση και επένδυσαν με αρκετές προσδοκίες και θέλουν να «πιάσουν πουλιά» και να κάνουν απόσβεση προσδοκιών. Στο μεταξύ, έχουν στήσει μηχανισμούς παντού, κυρίως μελετητικά γραφεία και εταιρείες συμβούλων, που «εργάζονται» σε μια συγκεκριμένη κατεύθυνση παρέχοντας «υπηρεσίες». Δεν μπορώ διαφορετικά να ερμηνεύσω τα πράγματα, τα κλωθογυρίσματα και τις καθυστερήσεις στην κυβέρνηση, τον κρατικό μηχανισμό και την αυτοδιοίκηση.

Έλεγα πάντα και το επαναλαμβάνω και τώρα: υπάρχει μια βασανιστική και σκόπιμη καθυστέρηση. Βασανιστική για όλους εμάς και για το ίδιο το σύστημα. Σκόπιμη, γιατί εξυπηρετεί τα σχέδια κάποιων συμφερόντων. Μπορεί πέραν αυτής της σκοπιμότητας να υπάρχουν και άλλοι λόγοι; Πιθανόν ναι, όπως:

- Λόγοι χρηματοδότησης. Το κάθε προτεινόμενο σχέδιο, που συνήθως έχει φουσκωμένα νούμερα σε ποσότητες σκουπιδιών και κόστη, θέλει, κατά την άποψή τους, να έχει εξασφαλισμένα τα ανάλογα κεφάλαια∙ και ποιος να πρωτοπάρει, αν δεν επαρκούν. Άρα πρέπει να προσαρμοστεί το σχέδιο για να φτάνουν τα λεφτά. Με τον τρόπο αυτό μπαίνουν μέσα και οι ΣΔΙΤ, μπαίνουν και οι ιδιώτες γενικά, περιμένουν και την Τρόικα να τους λύσει τα χέρια, περιμένουν και τα ΕΣΠΑ και αρχίζει και ξεφτίζει το πράγμα και χάνεται η μπάλα για την καθυστέρηση…

- Η αδράνεια των Δημοτικών και Περιφερειακών αρχών. Κυρίως τα περιμένουν όλα έτοιμα ή περιμένουν το σχέδιο εκείνο, που θα τους απαλλάξει από πολλά, που θα μπορέσουν με κάποιες μελέτες, με έναν-δυο διαγωνισμούς και μια ανάθεση, να ξεμπερδέψουν. Και όποιον πάρει ο χάρος

- Η αδράνεια της κοινωνίας, αλλά και η έλλειψη εμπιστοσύνης σε κάθε σχέδιο

- Οι εύκολες λύσεις για όλους. Γιατί να "κολυμπάμε" σε πολλούς κάδους, πού να τους βάλεις, πόσα οχήματα και πόσους οδηγούς θα χρειαστείς, πού να τους βρεις αφού δεν σου επιτρέπουν προσλήψεις, πού να χωροθετήσεις τον ΧΥΤΑ αφού θα έχεις αντιδράσεις - εδώ ένα Πράσινο Σημείο δεν σου επιτρέπουν να χωροθετήσεις - ποιος θα λειτουργήσει τον ΧΥΤΑ και το ΚΔΑΥ και πώς κλπ. Για έναν σαν εμένα κι εσένα(εννοώ εσένα το δήμαρχο, μην παρεξηγηθώ), αυτά είναι βουνό και το μυαλό μας δεν φτάνει. Γι’ αυτό, άσχημα είναι να έχουμε έναν κάδο με σύμμεικτα, άντε και τον μπλε της ανακύκλωσης που δοκιμάστηκε, θέλετε να βάλουμε και κώδωνες για το γυαλί;... να βάλουμε. Τα σκουπίδια να πάνε για καύση, αφού περάσουν από την Μονάδα Επεξεργασίας Αποβλήτων(ΜΕΑ), μια και το θέλουν οι φίλοι μας οι ευρωπαίοι.

- Δεν πρέπει να λησμονούμε την πίεση των εταιρειών, ούτε αυτό «το ακατονόμαστο», που έχει "πληρωθεί" ποικιλοτρόπως... Για κοροΐδα τους έχεις; Θα πέσουν «μαχόμενοι» αφού προσπαθήσουν να τουμπάρουν ακόμα και τον υπουργό. Ξέρεις πόσα εργοστάσια είναι αυτά; Για βάλε 3 – 4 υπερσύγχρονες (και πανάκριβες) ΜΕΑ σε κάθε Περιφέρεια μέσο όρο, συν πολλές από αυτές σε νησιά, συν τις Μονάδες Κομποστοποίησης και τα ΚΔΑΥ, τα Πράσινα Σημεία και τόσα άλλα... Για βάλε μελέτες για όλα αυτά... Ποια Σόφια και ποια Λάρνακα. Όσο πιο πολλά, τόσο πιο καλά.

Ενώ αν πας σε Διαλογή στην Πηγή και με τους νέους στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την «Κυκλική Οικονομία», δεν χρειάζεσαι πολλά. Χρειάζεσαι καλή ενημέρωση για την ΔσΠ, κάδους, απορριμματοφόρα, ελάχιστους Σταθμούς Μεταφόρτωσης για το υπόλειμμα της ΔσΠ, μικρές Μονάδες και Πάρκα Κομποστοποίησης, μικρά τοπικά ΚΔΑΥ και Πράσινα σημεία και άντε μια απλή ΜΕΑ ανά Περιφέρεια για τα τελικά - και συνεχώς μειούμενα - σύμμεικτα, χωρίς όμως εγγυημένες ποσότητες, ΣΔΙΤ κλπ.

Προσωπικά, αν με ρωτήσεις, αυτό που με απασχολεί περισσότερο είναι η οικολογική διάσταση και η οικολογική οπτική της διαχείρισης των αποβλήτων. Η έννοια της αειφορίας επιβάλει επανάχρηση, αξιοποίηση, ανακύκλωση και κομποστοποίηση του πλούτου των σκουπιδιών, στα πλαίσια της "κυκλικής" οικονομίας, που λέμε σήμερα, γιατί υπάρχει και η εξάντληση των φυσικών πόρων, γιατί υπάρχει και η κλιματική αλλαγή και τα αποτελέσματα του «εξορυκτικού» μοντέλου ανάπτυξης, που εξάντλησε τα περιθώριά του... και τόσα άλλα γιατί.

Θεωρώ ότι και η Ευρωπαϊκή Ένωση προσπαθεί να προσαρμοστεί σε ένα νέο μοντέλο, που της επιβάλει η συγκυρία, όχι τόσο η οικολογική της ευαισθησία. Γι’ αυτό και μιλάει τώρα για την «κυκλική οικονομία» με νέους στόχους και αποτελέσματα. Διανύουμε φυσικά τον αιώνα της οικολογίας και όλοι θα μιλάμε σε λίγα χρόνια με αυτές τις λέξεις. Η αύξηση των δημοτικών τελών μακάρι να μην γίνει, αλλά, αν είναι να αποτραπεί το θάψιμο και το κάψιμο και να πιάσουμε τους στόχους, να γίνει.

Τώρα, οι συζητήσεις καλές είναι σε όλα τα επίπεδα, αλλά πρέπει να έχουν στόχους και να καταλήγουν κάπου. Δεν μπορεί να συζητάμε «επ’ αόριστον», έτσι για να συζητάμε. Δεν θα μπορούσε η Λαμία από αύριο να κάνει έξι ρεύματα κάδων; ή να το εξαγγείλει, με κοστολόγηση; Δεν θα μπορούσε να δημοπρατήσει ένα μικρό Πράσινο Σημείο ή μια Μονάδα Κομποστοποίησης; Ποτέ να μην τον εγκρίνουν, αρκεί να είναι μέσα στις αρχές του ΕΣΔΑ και των στόχων της ΕΕ. Θα μου πεις, τα λεφτά… Μια καλή διαχείριση των ανταποδοτικών τελών μπορεί να εξασφαλίσει περίσσευμα χρημάτων για τέτοιες επενδύσεις.

Τα λέω έτσι για να καταλάβουμε ότι πρέπει να βρεθούν κάποιοι να τους καταγγείλουν, αν πιστεύουν ότι αυτός είναι ο σωστός δρόμος. Να ανοίξουν μέτωπα σύγκρουσης με το κατεστημένο, με το σύστημα και τους μηχανισμούς.

Ο φίλος σου, που λένε…
Λαμία, Απρίλης 2016

[Και για την αντιγραφή
Στέφανος Σταμέλλος]

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου